Narodowy Teatr Republiki Serbskiej

Narodowy Teatr Banatu Wrbaskiego został otwarty 18 października 1930 roku. Przez pierwsze cztery sezony wykorzystywano zaadaptowany budynek „Sokolana”, który stanowił jedynie tymczasowe rozwiązanie. Nowy budynek Teatru Narodowego został otwarty 12 listopada 1934 roku pod nazwą Dom Króla Piotra I Wielkiego Wyzwoliciela. Oprócz teatru w budynku mieściło się Towarzystwo Kulturalne Zmijanje, Muzeum Banatu Wrbaskiego, a od 1935 roku także Narodowa Biblioteka Banatu Wrbaskiego.

Po zakończeniu II wojny światowej teatr otrzymał cały budynek na swoje potrzeby i przy tej okazji zmienił nazwę na Narodowy Teatr w Banja Luce. Od sezonu 1946/1947 działał pod nazwą Okręgowy Teatr Narodowy, a następnie ponownie jako Narodowy Teatr. Utrzymał tę nazwę do 1953 roku, kiedy to przemianowano...

Narodowy Teatr Banatu Wrbaskiego został otwarty 18 października 1930 roku. Przez pierwsze cztery sezony wykorzystywano zaadaptowany budynek „Sokolana”, który stanowił jedynie tymczasowe rozwiązanie. Nowy budynek Teatru Narodowego został otwarty 12 listopada 1934 roku pod nazwą Dom Króla Piotra I Wielkiego Wyzwoliciela. Oprócz teatru w budynku mieściło się Towarzystwo Kulturalne Zmijanje, Muzeum Banatu Wrbaskiego, a od 1935 roku także Narodowa Biblioteka Banatu Wrbaskiego.

Po zakończeniu II wojny światowej teatr otrzymał cały budynek na swoje potrzeby i przy tej okazji zmienił nazwę na Narodowy Teatr w Banja Luce. Od sezonu 1946/1947 działał pod nazwą Okręgowy Teatr Narodowy, a następnie ponownie jako Narodowy Teatr. Utrzymał tę nazwę do 1953 roku, kiedy to przemianowano go na Narodowy Teatr Bośniackiej Krajiny. W latach 1994–1999 nosił nazwę Krajowy Teatr Narodowy, a następnie przyjął swoją obecną nazwę – Narodowy Teatr Republiki Serbskiej.

Budynek Narodowego Teatru był ostatnim w szeregu obiektów w ramach planowanej koncepcji urbanistycznej ulic Gospodskiej i Bana Milosavljevića, jako część reprezentacyjnej struktury miejskiej centrum Banatu Wrbaskiego, której realizacja rozpoczęła się od budowy Pałacu Bana. Został zaprojektowany przez architekta Josifa Goldnera i łączy w sobie różne style – od elementów neorenesansowych po przeważające detale w stylu Bauhausu, wzbogacone o dekoracyjne motywy ludowe.

Po trzęsieniu ziemi w 1969 roku budynek został poważnie uszkodzony, a scena teatralna stała się nieużyteczna. Wkrótce potem, według planów Vjenceslava Richtera, przeprowadzono drugą dużą renowację i adaptację teatru. W ramach modernizacji w 2004 roku powstała scena „Petar Kočić” z 77 miejscami. W różnych okresach historyczno-politycznych zmieniały się funkcje teatru, jego nazwa oraz instytucje, które w nim działały.

Oprócz „Teatru Dziecięcego Republiki Serbskiej” w Banja Luce, jest to jedyny profesjonalny teatr w Republice Serbskiej.